Een normaal heupgewricht bestaat uit een heupkop en heupkom. Het heupgewricht is een kogelgewricht: de kop van het dijbeen kan draaien in de kom, de kom is diep genoeg om de kop te omvatten en daarbij voldoende steun te geven. Heupdysplasie is één van de drie meest voorkomende aangeboren heupafwijkingen.

Zou je deze heupafwijkingen niet gaan behandelen zal je in de toekomst sneller een versleten heup hebben dan iemand die wel behandeld is. Meestal krijgen mensen tussen de 30 en 40 jaar al flinke klachten en zijn dan al toe aan een nieuwe heup. Op tijd Dysplasie behandelen zal niet alleen pijnklachten besparen, maar ons gehele zorgstelsel veel geld besparen. Een nieuwe heup kost veel meer dan de behandeling op jonge leeftijd. Om heupdysplasie te ontdekken werd vroeger bij pasgeboren baby’s werd de techniek van Barlow toegepast, maar tegenwoordig wordt er bij risicogroepen gebruik gemaakt van sonografie. Het kan bijvoorbeeld met een lage dosis röntgenstraling worden bekeken, maar ook door middel van ultrageluidsgolven.

In Nederland komt bij 1 op de 60 baby’s heupdysplasie voor. Het is wel vreemd, maar heupdysplasie komt gemiddeld 7x vaker voor bij een meisje dan bij een jongen. Het kan zijn dat dit komt doordat de bouw van een jongetje toch een tikkeltje anders is dan van een meisje.